MATA KA SIMPÉ

Ngagambar sarébu mata kasimpé

Mata. Merul tina sapasang panon anjeun

Panon. Nu hanjat ka basisir, basa ombak

Mulangkeun mangpirang sarah parahu tatu

Jauh. Ti dasar sagara kasono

Tepung deui jeung anjeun, suku langit

Teu weléh maleukmeuk. Laut hawuk

Sanggeus lawas nguluwut leungiteun sajak cinta,

Layar-layar, camar, ungkara mutiara; iwal

Sapasang panon anjeun nu haat balabuh

Sabada taun-taun pajauh

Kuring anteng ngagambar sarébu mata kasimpé

Segak hégak warna. Muriang

Ngaranggeum implengan, ngalenyepan

Sarta ngaguratkeun isarah rindat-rindat

Rusiah. Sarébu mata kasimpé

Rabeng patinglémbéréh ngébréhkeun raheut sewang-sewang

Lir sarébu parahu nu ngakut sarébu dunya

Ti sarébu panyajak nu paragat dina kamar kecapna séwang-séwang

Kuring ngababakan, mites-mites régang usum

Ngawangun saung kasabaran. Sabab surti

Lalampahan baris ka jaruji, lebah dieu,

Gumulung jeung peurih kikisik

Mun peuting, mun peuting nyéblokkeun kelemeng

Kuring, jeung angin nu satia, nyerebungkeun durukan daun garing

Ngawur-ngawur arak kana rengat hawa

Sangkan warna langgeng mekar jeung rupa rusiahna

Boa mangabad-abad, ngagambar sarébu mata kasimpé

Mata. Tina sapasang panon anjeun

Panon. Nu hanjat ka basisir

Mulangkeun mangpirang sarah parahu tatu

Jauh. Ti dasar sagara kasono



Di cutat ku Putra Sunda Wibawa di Forrum PUGER’s Pasundan